In het kader van de ingezette tellingen van nestplaatsen van de gierzwaluw (Latijnse naam Apus Apus) brengt de redactie van Hofvogels een bezoek aan Paulien Stokkers aan de Kloppertstraat in Markelo. Dit keer wordt er niet geteld, maar gepraat over hoe lang er al gierzwaluwen nestelen en broeden onder de pannen van haar mooie huis. Een portret.
De locatie en het pand
Het huis van Pauline werd gebouwd in 1965 en dat is voor de gierzwaluw een mooi bouwjaar. De huizen uit die tijd bieden qua bouw goede broedmogelijkheden voor de gierzwaluw vanwege de aanwezige holle ruimtes. De gierzwaluw is van oorsprong namelijk een holbewoner. Moderne huizen hebben dergelijke mogelijkheden niet en daar moet dan voorzien worden in het plaatsen van nestkasten. Daarin helpt en ondersteunt Stichting Hofvogels.
De tuin aan de achterkant van de woning is ruim en er staan flink wat hoge bomen in de buurt. Aan insecten geen gebrek, dus voedsel genoeg voor de jongen en de ouders. Tijdens het theedrinken vertelt Pauline enthousiast over de zomeravonden die doorgebracht worden in de tuin, met het kijken naar de gierzwaluwen. Deze vliegen dan af en aan en met een hoge snelheid onder de dakpannen om hun jongen te voeden. Daar kan ze dan lang naar kijken en van genieten vertelt ze met een glimlach op het gezicht. Het is dan ook altijd een feest als ze weer terug zijn uit  Zuidelijk-Afrika om onder haar dak te broeden. Ook heeft Paulien een keer een jonge gierzwaluw op haar zolder gevonden. Die moet de lucht weer in heeft ze gedacht en voegde het woord bij de daad.
Â
Â
De geschiedenis van de gierzwaluw aan de Kloppertstraat
Paulien is 88 jaar en heeft haar opleiding in de zorg gehad. Gewerkt heeft ze in het Heil der Kranken in Oldenzaal, geopend in 1895 door de zusters Franciscanessen. In Enschede werkte Paulien in het Ziekenzorg, en ook in Hengelo vervulde ze haar verzorgende taken. Paulien is er in 1965 komen wonen en op een gegeven moment viel het haar op dat er vanaf mei tot en met augustus steeds een vrouw door de straat liep en stil bleef staan bij haar huis om omhoog te kijken. Wie deze vrouw was is niet bekend, maar ongetwijfeld een liefhebber van gierzwaluwen. Net als Paulien. Zonder het te weten zorgde Paulien dus ook voor de gierzwaluw die het nu moeilijk heeft om zich te handhaven door onder meer de moderne woningbouw. Paulien is zeer gesteld op de gierzwaluwen en een voorbeeld voor iedereen. we kijken dan ook terug op een leuke middag met een enthousiaste dame met een groot hart voor de gierzwaluw.
Een paar weetjes over de gierzwaluw op dit adres
- ze broeden er al 30 tot 35 jaar
- ooit waren het grote groepen van 20 tot 25 vogels
- de aantallen zijn teruggelopen naar 8 tot 10 stuks aan de voor- en achterkant
- het tellen is en blijf moeilijk omdat ze zo ontzettend snel zijn
- het gieren in de tuin is minder geworden en dat is jammer
- er zijn ook vleermuizen op zolder geweest, maar die zijn er niet meer
De gierzwaluw in het kort
De Gierzwaluw behoort tot de kolibries en heeft geen pootjes maar klauwtjes. Lopen kan hij niet maar vliegen des te beter. Alles doet de gierzwaluw in de lucht, zelfs paren. Hij verblijft van half mei tot de eerste decade van augustus in Nederland. Na het broeden en uitvliegen van de jongen vliegt hij terug naar Zuidelijk Afrika. Vanwege deze periode heet hij ook de 100 dagen vogel. Verder wordt hij de vogelste vogel genoemd, en de wetenschappelijke naam is apus apus. Zijn markante gierend geluid is een typisch herkenningspunt. In Markelo bevinden zich 3 hotspots van de gierzwaluw. Eén locatie is, na inventarisatie, gemeld bij Stichting Hofvogels. Het verhaal van een enthousiaste dame die er trots op is dat er inmiddels 35 jaar gierzwaluwen onder haar dak broeden.
